4 Aralık 2024 Çarşamba

BİLMİYORUM

Bazen susmalı insan

Birine sevdiğini söylerken mesela 

Susup içine atmalı

Aşkını sineye çekip uzaktan bakmalı 


Hangisi daha ağır gelir insana bilinmez 

Kor gibi yanan yüreği mi

Yoksa susmak mı

Yada susmayıp sevdiğini haykırmak mı


Sonuç hep aynı hüsran 

Hüzünlü halini kapatmaya çalışan bir yüz 

Sahte bir gülümseme ile mütevazi, kibar, centilmen bir duruş


Sonuç hep aynı hüsran 

Umutsuz, içi boş, soğuk bir bekleyiş


Bilmiyorum 

Hangisi daha zor bilmiyorum

Kendi içimde hep çelişiyorum

Bir yanım sevmekten vaz geçmiyor 

Bir yanımsa …! Bilmiyorum


Hangisi daha zor bilmiyorum 

Umutsuz bir çabanın ardından gelen ayrılık mı

Yoksa susup da uzaklaşmak mı,

Onu hatırlamak mı,

Her halinin mükemmelliği ile hayale dalmak mı


Hangisi daha zor bilmiyorum 

Arkadaşça, dostça yanında olup da dokunamamak mı, 

Gözlerinin içine bakıp da umutsuzca çekilen özlemin mi

Yoksa her an yanında olup da hiçbir zaman senin olamamak mı


"Yazmaya susmaya karar verdiğimde başladım 

Aşk bir masal ve hep şöyle başlar 

Ben varımış

Sen yokmuş "   (1)


Damla damla kan aksa da sevginden bedenime

Sonu ayrılık olsa bile 

Layığı olduğun son damla kana dek ayrılamam senden 


Aşk bir dikendir acıtır kanarsın dediler 

Aşkını elime aldım 

İstesen de tutamazsın dediler 

Kalbime sapladım


Ne dikenler kalp de güle dönüştü

Nede aşkımız gerçeğe

Durmaz oldu akar göz yaşım içten içe 

Ne söz dinler ne de nasihati 

İçi boş, soğuk ve ümitsiz bir bekleyiştir benimkisi 


Derlerdi bana sevmeden bilemezsin 

İnanmaz güler geçerdim

Anladım ki senin için varım 

Sensin benim yaşam kaynağım 

Sensin benim güneşim 

Ruhumun aynasıdır ışıl ışıl parlayan gözlerin

Hasret ve özlem ile yanar yüreğim


İsmi kadar güzel olan kız 

Bırakma beni aşksız,

Sevgisiz,

Ve sensiz


 Suskunluğum sensin 

Sensin benim hayalim

Rüyalarımı süsleyen yüzünün güzelliğidir 

Hayatımı anlamlı kılan sevgin


Bilmiyorum

Hangisi daha zor bilmiyorum 

Susmak mı 

Yoksa umutsuzca beklemek mi


                                                                   KARAGAN                

  

  (1): Bilal Sami Gökdemir.                                                                                         

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

YORGUNLUK  yoruldum be sevdiğim koşmaktan , çabalamaktan ama en çokta sensizlik yordu beni  kalbi kırık bir çocuk gibi ağlamak istiyorum içt...